ΤΟΤΕ η Αλμίτρα μίλησε και είπε: Τώρα θα θέλαμε να ρωτήσουμε για τον Θάνατο.
Κι εκείνος είπε:
Θα θέλατε να μάθετε το μυστικό του θανάτου.
Αλλά πώς θα το βρείτε αν δεν το αναζητήσετε στην καρδιά της ζωής;
Η κουκουβάγια, που τα φτιαγμένα για τη νύχτα μάτια της είναι τυφλά τη μέρα, δεν μπορεί να αποκαλύψει το μυστήριο του φωτός.
Αν θέλετε πραγματικά να συλλάβετε το πνεύμα του θανάτου, ανοίξτε διάπλατα την καρδιά σας στο σώμα της ζωής.
Γιατί η ζωή και ο θάνατος είναι ένα, όπως το ποτάμι και η θάλασσα είναι ένα.
Στο βάθος των ελπίδων και των επιθυμιών σας βρίσκεται η σιωπηλή γνώση σας του επέκεινα.
Και σαν τους σπόρους που ονειρεύονται κάτω από το χιόνι, η καρδιά σας ονειρεύεται την άνοιξη.
Εμπιστευθείτε τα όνειρα, γιατί σ’ εκείνα κρύβεται η πύλη προς την αιωνιότητα.
Ο φόβος σας του θανάτου δεν είναι παρά το τρέμουλο του βοσκού όταν στέκεται μπροστά στον βασιλιά ο οποίος ετοιμάζεται να ακουμπήσει το χέρι του πάνω του για να τον τιμήσει. Δεν χαίρεται, αλήθεια, ο βοσκός, κάτω από το τρέμουλό του, που ο βασιλιάς τού κάνει τέτοια τιμή; Κι ωστόσο, στο μυαλό του εκείνη τη στιγμή δεν είναι περισσότερο το τρεμούλιασμά του;
Γιατί τι σημαίνει να πεθαίνεις αν όχι να στέκεσαι γυμνός μέσα στον άνεμο και να λιώνεις στον ήλιο; Και τι σημαίνει να πάψεις να αναπνέεις αν όχι να ελευθερώσεις την ανάσα σου από τους διαρκείς κυματισμούς της, έτσι ώστε να υψωθεί και να απλωθεί και να αναζητήσει τον Θεό ανεμπόδιστη;
Μόνο όταν πιείτε από το ποτάμι της σιωπής, θα τραγουδήσετε πραγματικά. Και όταν έχετε φτάσει στην κορυφή του βουνού, τότε θα αρχίσετε να σκαρφαλώνετε. Και όταν η γη απαιτήσει τα μέλη σας, τότε πραγματικά θα χορέψετε.
Χαλίλ Γκιμπράν
Ο Προφήτης
Comments